​​​​​​​เรื่องผี^^

[Raksngbs]

เล่าเรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในช่วงวัยมัธยม ที่ด้วยความแก่นแก้ว และก็ค่อนข้างจะซุกซน จนทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่อาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในช่วงมัธยมอยู่เลย ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนนั้นออกจะที่จะเก่า และแก่ไม่ต่ำยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งสถานที่เรียน ที่มีประวัติศาสตร์ที่ไปที่มาอย่างนาน จึงไม่ประหลาดใจที่จะมีเรื่องร้อนๆแบบนี้ เกิดขึ้นแม้กระนั้นไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งหมดของสถานศึกษา ถูกเก็บไว้ภายในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องเว้นเสียแต่เครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรครู ประดับประดาอยู่ ที่ฝาผนังคงจะเกือบๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งใครที่เป็นครูสายการศึกษาเล่าเรียน หรือไม่ใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งคนไหนกันที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้โดยทันทีว่า ห้องพวกนี้มีพลังงาน บางสิ่งอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างทราบกันดีอยู่แล้ว ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ออกจะน่าสยดสยอง อย่างใหญ่โต แม้กระนั้นดูอย่างกับว่าด้วยความซน ในวัยเด็ก ซึ่งในตอนนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวเหล่านี้ แปลงเป็นเรื่องขำขันที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนฝูงหรือมากล่าวเล่าเกินจริง จนมิได้คิดอะไรเยอะมากนักนั่นเอง


แม้กระนั้นแล้วเย็นวันหนึ่ง ในช่วงใกล้สอบสถานศึกษาได้จัดแจง ปิดโรงเรียนไว ก็เลยทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับเพื่อนพ้องๆเพื่อรอคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน พวกเราได้ทำการไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จำต้องนั่งรอคุณครูที่บันไดข้างเวทีแต่ว่าอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงดนตรีไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เล่าเรื่องผี

พวกเราทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน และก็ความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้กล่าวว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ อาจารย์ อยู่ข้างในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของพวกเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับเปลี่ยนเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแต่เพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่มิได้ถูกอัดเทปเอาไว้ แล้วก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้ทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีทั้งยังชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนตอนเวลาเย็นที่เงียบมากของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่คนที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและก็เริ่มน่าสยดสยองขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆแล้วก็สร้างอารมณ์มาลุก ให้กับเพื่อนพ้องๆต่างทุกคนเงียบกันหมด แล้วก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆสหายสตรี ในห้องเริ่มมีลักษณะอาการสั่นกลัว รวมทั้งร้องไห้ในทันที แล้วก็ผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันควรจะมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่นอน รวมทั้งรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม รวมทั้งได้ยินมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียวซึ่งผมกล้ารับรองเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกบรรเลงขึ้น และก็รู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่อาจจะอธิบายได้ เล่าเรื่องผี

แม้กระนั้นด้วยความไวลำพองของผม ที่ดูเหมือนกับว่ายังคงตลกโปกฮา กับเพื่อนฝูงสตรีที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรเยอะมากนัก และไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องอะไรแบบงี้ หรือ โลกสวยมากมาย นักผมเลยบอกเพื่อนพ้องไปว่าไม่เป็นไรหรอกพวกครู ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เพราะเหตุว่าหอประชุมนั้น ออกจะที่จะเงียบแล้วก็เปลี่ยวมากนั่นเอง เรื่องผี

แม้กระนั้นดูราวกับว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดีขึ้นเลย เพื่อนฝูงๆสาวๆต่างพากันร้องไห้และก็สั่นกลัว และก็ผมก็นึกในใจว่า เพราะเหตุใดพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ด้วยบรรยากาศ ก็คงรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นอาจไม่สามารถที่จะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกผิดด้วยเช่นกัน 

แม้กระนั้นจากนั้น โดยประมาณ 10 กว่านาคราวหน้าจากที่เราได้ยินเสียงดนตรีอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา โดยทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องและก็ด้วยความตกใจ พร้อมทั้งประตูห้องเปิดออกมาถึงแม้ว่าไร้คนอยู่ภายในห้อง ซึ่งผมหันไปดูก็ไม่เห็นคนไหนกันแน่อยู่ด้วย ด้วยเหมือนกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดต่างโหวกเหวกโวยวาย แล้วก็กรีดร้องกันด้วยความหวาดกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว และผมเป็นคนเดียวที่มองเข้าไป ในห้องก็มิได้เห็นอะไรแต่ว่าอยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมทราบได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างแน่แท้ และมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เล่าเรื่องผี

หลังจากที่มีเสียงกรีดร้อง และก็ดังทั้งยังสถานที่เรียน จนทำให้พวกคุณครูและคุณครูต่างพากันมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วก็เราก็ได้ กระทำการเล่าเรื่องราวทั้งปวงให้ฟัง จนทำให้อาจารย์ที่สถานศึกษานั้น ต่างมองหน้ากันรวมทั้งบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆประเดี๋ยววันพรุ่ง เราจะทำบุญใหญ่กันดีกว่า...

จากนั้นพวกเราก็มิได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเรียนดนตรีไทยจริงๆพวกเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที แล้วก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก แม้ว่าคุณครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และไม่ยอมรับอาจารย์อย่างฉับพลันหรือรวมถึงการขนของ หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จะต้องไปกันครั้งละคนจำนวนไม่น้อยอีกด้วย 

จากนั้นเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่รวมทั้งเป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างแน่นอน เพราะว่าเพื่อนกว่า 30 คนในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง แล้วก็หัวข้อนี้ก็เปลี่ยนเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องเล่าผี �������เรื่องผี